Dom Maynarda Herman Raucher

"Stare domy mają historie."

Od razu zaznaczę, że premiera tej powieści jest dopiero 26 maja, ja czytałam oryginał i twierdzę, że warto czekać.

Świetny klimat, początkowo przypominający mi postać Juda Crandall'a z Smętarza dla zwierzaków.

Zresztą, kto nie kocha Maine?

A-yuh!

Weteran wojenny Austin, dostaje testament spisany na kartce papieru, w którym jego towarzysz broni w Wietnamie, Maynard, przepisuje mu całe swoje domostwo, znajdujące się w odległych odmętach Maine. 

Odizolowaną posiadłość. A w pakiecie: Drzewo Wiedźmy. Diabelski Kamień. Rytuały. Wierzenia. Swoistego rodzaju kronikę mieszkańców domostwa, wyrytą na kawałku drewna.

A także dziwne stworzenia. Niebezpieczne niedźwiedzie. Dziwne jelenie. Ciekawskie wiewiórki. 

Naturę, która naturalna nie jest. 

Mroźna, zimna hermetyczna atmosfera, kojarząca mi się z powieścią Pavera Przepaść, jest początkowo pełna kojącego realizmu, który pomału i niepostrzeżenie zamienia się w złowrogą halucynogenną krainę snów, pełną niedopowiedzeń, niepokoju, niesamowitości, zjawisk nie z tego świata i dwuznaczności. Oraz podskórnego lęku, poczucia osaczenia, izolacji, ułudy. 

I nieoczywistego zakończenia.

Warto czekać.

MOJA OCENA: 8/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

TU

***

Zima na przełomie 1972 i 1973 roku. Cierpiący na zespół stresu pourazowego, wycieńczony psychicznie i fizycznie weteran wojny wietnamskiej, Austin  Fletcher, dziedziczy po swoim zmarłym w walce przyjacielu Maynardzie dom, mieszczący się w lesie na głębokiej prowincji stanu Maine. Budynek jest bardzo stary i rzekomo nawiedzony – legenda głosi, że w czasach, gdy purynie urządzali procesy czarownic, na drzewie znajdującym się w okolicy posesji powieszono wiedźmę. Podobno drzewo to nie rzuca cienia…

    Austin nie wierzy w duchy, nawiedzenia i czarownice, jednak gdy potężna burza śnieżna odcina go od świata, w domu zaczyna dochodzić do zdarzeń, przy których piekło wojny w Wietnamie wydaje się być niewinną igraszką.

Polska premiera Vesper: 26 maj 2021

AUTOR