Schizis Melissa Darwood
marca 23, 2020
7/10
,
choroba
,
dla młodzieży
,
dramat
,
młodzież
,
mystery
,
polskie
,
schizofrenia
,
szpital psychiatryczny
,
terapia
"Nazywam ją Cruella, bo jak morderczyni dalmatyńczyków potrafi zmrozić krew w żyłach swoim spojrzeniem. Ale to tylko moje subiektywne odczucie. Wyłącznie moje, bowiem nikt prócz mnie jej nie widzi."
Zaskakująca.
To słowo określa całość tej powieści:jest kilka wyłupiastoocznych twistów, co jest dużym plusem. Sądzę, że niewiele osób zgadnie, o co tak naprawdę chodzi w tej historii :)
Bo dzieje się tu dużo i to nie tylko w głowie głównej bohaterki.
Jest trochę dramatu, trochę klimatów stricte z rewelacyjnej powieści Dziewiąte życie Louisa Draxa, trochę romansu i grozy.
Ale dominuje tu SCHIZIS.
Chciałabym napisać więcej, ale wszystko, o czym tylko wspomnę, może być spojlerem, dlatego bezpiecznie zamilknę:)
Narracja płynna, bez monotonii i nudy.
Polecam nie tylko młodzieży.
MOJA OCENA: 7/10
Zaskakująca.
To słowo określa całość tej powieści:jest kilka wyłupiastoocznych twistów, co jest dużym plusem. Sądzę, że niewiele osób zgadnie, o co tak naprawdę chodzi w tej historii :)
Bo dzieje się tu dużo i to nie tylko w głowie głównej bohaterki.
Jest trochę dramatu, trochę klimatów stricte z rewelacyjnej powieści Dziewiąte życie Louisa Draxa, trochę romansu i grozy.
Ale dominuje tu SCHIZIS.
Chciałabym napisać więcej, ale wszystko, o czym tylko wspomnę, może być spojlerem, dlatego bezpiecznie zamilknę:)
Narracja płynna, bez monotonii i nudy.
Polecam nie tylko młodzieży.
MOJA OCENA: 7/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
Cześć, mam na imię Marcja, a to jest mój kanał na YouTubie. Jeśli chcecie wiedzieć, jak wygląda moje życie i z jakimi demonami zmagam się każdego dnia, to subskrybujcie mój kanał.
Wiem, że ten filmik trafi do uczniów w mojej szkole i, szczerze, mam to głęboko gdzieś. I tak od dawna wszyscy patrzą na mnie jak na wariatkę, bo nią poniekąd jestem. Nikt normalny, o zdrowych zmysłach, nie rozmawia z kimś, kogo nie widać, i nie próbuje kilkakrotnie odebrać sobie życia, prawda?
Jeśli więc macie podobne schizy, to lepiej znajdźcie sobie dobrego lekarza. Ja mam swojego psychiatrę, i psychologa… i mam też Kofiego. Kofi jest moim najlepszym przyjacielem, niesamowitym człowiekiem i facetem, dzięki któremu zaznałam najwspanialszych chwil w moim popapranym siedemnastoletnim życiu.
Subskrybujcie. Czekam na sto tysięcy subów, by raz na zawsze skończyć z tym piekłem i zdradzić Wam brutalną prawdę. Chcę zatrzymać to błędne koło. Życie powinno być przyjemne, nie sądzicie?
Dajcie znać w komentarzach, jak waszym zdaniem rozwinie się moja historia.
Jestem pewna, że żadne z Was nie domyśli się jej finału.
AUTOR
↓
.jpg)