Błękitnooki chłopiec Joanne Harris

"Bo matczyna miłość jest bezkrytyczna, wolna od egoizmu i pełna poświęcenia; miłość matki potrafi wybaczyć wszystko: wybuchy złości, łzy, obojętność, niewdzięczność czy okrucieństwo. Miłość matki to czarna dziura, która pochłania każdą krytykę, odpuszcza każdą winę, wybacza bluźnierstwo, kradzież i kłamstwo, przemienia nawet najohydniejszy czyn w coś, co nie jest jego winą.

„Ojej! Już ich nie ma!”

Nawet morderstwo."

Bardzo wymagająca, soczysta, dojrzała, wstrząsająca lektura, która zmechaciła mnie lekko na weekend. Ale nieodkładalna. I w sumie genialna, w swej zawiłości i formie.

Ilość stron i treści pokaźna, ale i dość męcząca, ponieważ forma narracji wymaga mega skupienia. 
Siedzimy w głowie kogoś, kto prowadzi blog, a jego wpisy dotyczą morderstw. Autorem bloga jest blekitnookichlopiec, piszący na: Niegrzecznichlopcyrzadza.

"[...] Internet, mój blog, moje listy przebojów, moje morderstwa."

Ale nie to jest najlepsze.

Najlepsze są wspomnienia, które także umieszczane są na blogu. Wspomnienia, przemyślenia, emocje, uczucia.

"Skąd bierzesz wszystkie te historie, które opisujesz? Dlaczego musisz je tu opowiadać?
Ach, odwieczne pytanie. Skąd biorą się opowieści? Czy przypominają sny, kształtowane przez naszą podświadomość? Czy przynoszą je w nocy chochliki? A może wszystkie one stanowią jakąś formę prawdy, odbicie tego, co mogło się wydarzyć, niczym gałganki pozszywane razem w szmacianą kukiełkę, którą będą się bawić dzieci…"

I prawda.

Prawda o rodzinie. A także o tym, jak rodzi się szaleństwo. I to szaleństwo nie do końca spowodowane chorobą. Bo takowa jest w tej historii.

Synestezja. 
Jej różne odmiany i rodzaje.

"Synestezja potrafi manifestować się na tyle różnych sposobów [...] Słowa mogą mieć kolory, dźwięki mogą zyskiwać kształty, liczby potrafią być rozświetlone."

Ale nie mamy w tej historii do czynienia tylko  z błękitnookimchłopcem. Jest też ona - Albertyna i jej wpisy. Są inni obserwatorzy bloga, aktywnie komentujący każdy post. 
Czy wszyscy są tymi, kim twierdzą, że są?
Kto z nich tak naprawdę jest mordercą i psychopatą?

"Zbrodnia doskonała ma cztery odrębne etapy. Faza pierwsza: identyfikacja obiektu. Faza druga: obserwacja codziennego rozkładu zajęć obiektu. Faza trzecia: infiltracja. Faza czwarta: akcja"

Czytając, można skorzystać z klimatycznej ścieżki dźwiękowej powieści i odczuwać tym samym emocje błękitnookiegochłopca. 

Oto ona.

Ice Cream For Crow - Captain Beefheart
Brothers In Arms - Dire Straits
Nothing Ever Happens - Del Amitri
Creep - Radiohead
The Beast In Me - Nick Lowe
When You're Evil - Voltaire
Breath - Breaking Benjamin
Mr Blue Sky - Electric Light Orchestra
Carry On, Wayward Son - Kansas
Letterbomb - Green Day
Born Bad - Voltaire
Almost Human - Voltaire
Family Snapshot - Peter Gabriel
Heroes - David Bowie
A Rose For Emily - The Zombies
The First Time I Ever Saw Your Face - Roberty Flack
After the Goldrush - Neil Young
Every Rose Has Its Thorn - Poison
So Strong - Murray Head
Paranoid - Black Sabbath
Happy Birthday - Altered Images
Smells Like Teen Spirit - Nirvana
Story In Your Eyes - Moody Blues
I Will Kill Again - Jarvis Cocker
One For the Vine - Genesis
Wild Night - Van Morrison
Big Brother - Hazel O'Connor
Any Colour You Like - Pink Floyd
The Last Laugh - Mark Knopfler
The Boys of Summer - Don Henley
The Lady Lies - Genesis
Blue-eyed Matador - Voltaire
The Great Pretender - Freddie Mercury
I Never Loved Eva Braun - Boomtown Rats
I Spy - Pulp
Paint It Black - Rolling Stones
Teenage Dirtbag - Wheatus
Rat Trap - Boomtown Rats
I'm Not In Love - lOcc
I Can See Clearly Now - Johnny Nash
True Colors - Cindy Lauper
Hurt - Johnny Cash
Just Like Jesse James - Cher
Mirrors - Sally Oldfield
Over the Rainbow - Judy Garland
Bye Bye Baby - The Four Seasons
The Ace of Spades - Motorhead
Run Like Hell - Pink Floyd
In the Air Tonight - Phil Collins
The Final Cut - Pink Floyd
I Will Survive - Gloria Gaynor
She's Not There - The Zombies
Breakfast In America - Supertramp
Here Comes the Sun - Beatles
Don't Stop Me Now - Queen
Mama - My Chemical Response
Sugar Baby Love - The Rubettes
Snakes - Voltaire
The Winner takes It All - Abba

Lektura pełna kolorów, mroku, muzyki, obłędu, smutku i przerażenia. Kawał solidnej literatury.

Czerń jest zbyt ograniczająca. Zakłada brak głębi. Za to błękit jest twórczy, pełen melancholii. Błękit to muzyka duszy. I barwa naszego klanu, obejmująca wszelkie odcienie niegodziwości, wszystkie smaki grzesznego pragnienia.

POLECAM

MOJA OCENA: 8/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

TU

***

Genialna, pasjonująca lektura. Książka, która przeraża jeszcze długo po przeczytaniu…

B.B. to niespełna czterdziestoletni mężczyzna, który wciąż mieszka z matką i snuje o niej okrutne fantazje. Wyobraża ją sobie jako ofiarę morderstwa, a swoje wizje publikuje na portalu internetowym. Za pośrednictwem Sieci B.B. kontaktuje się z internautami komentującymi jego nowe wpisy – zarówno pozytywnie, jak krytycznie. Wśród nich jest Albertine, którą mężczyzna zna też ze świata realnego. Czymże jednak jest ten świat, skoro żadne z nich nie jest takie, jak z pozoru się wydaje? Do jakiego stopnia fikcja miesza się tu z rzeczywistością? Kiedy B.B. pisze prawdę, a kiedy tworzy tylko nieistniejące światy? Jakie wydarzenie z przeszłości sprawiło, że ucieka w świat ukryty za monitorem komputera?

Błyskotliwie skomponowana, zaplanowana i wnikliwa powieść z prawdziwie zaskakującym zakończeniem…

„Mirror”

Wszyscy pokochaliśmy „Czekoladę”, a nowy thriller Joanne Harris, który w formie serii internetowych publikacji opowiada o życiu trzech braci i ich rodzinnych patologiach, ma w sobie ten sam urok, ujęty w bardziej współczesny język. „Błękitnooki chłopiec”, to naprawdę mroczna i zawiła historia.

„Company”

KUP

ZA GROSZE

↓

AUTOR

↓