I sprawisz, że wrócę do prochu Ambrose Parry
lipca 23, 2019
7/10
,
belle epoque
,
dramat
,
Fisher and Simpson
,
kryminał
,
lekarz
,
Raven
"Jedyna różnica między lekarstwem a trucizną to dawka."
Początek toporny, przez wzgląd na narrację, tak perfekcyjnie pasującą do czasów, w jakich dzieje się ta historia, że pochłonięta zachwytem nad słowami, kompletnie zagubiłam się w treści...
Trzeba przywyknąć do stylu tak kwiecistego i nabombowanego, jak ozdoby na barokowych meblach.
Potem albo autor luzuje, albo moja percepcja w końcu ulega.
Faktem jest, że opowieść, rodem iście z Sherlocka H., belle epoque, pełnej brudu, choroby, zbrodni, biedy i syfu wciąga dość intensywnie.
Nie jest tak perfekcyjna, jak Alienista, ale trzyma klasę i styl. Atmosfera w pełni oddana została, choć kaliber powieści mniejszy, taki urban belle epoque :)
Napaliłam się bardziej, niż na to zasługuje okładka i opis. Bo sztuką jest napisać coś tak dobrze, żeby nie było za dobrze.
Ale uczciwa 7 jest, nie tak bardzo za całą intrygę kryminalną, ale za obraz nędzy i rozpaczy oraz usilne dążenie do ulepszania ludzkiej egzystencji i wytrwałość w leczeniu, nawet za cenę wszelką...
MOJA OCENA: 7/10
Początek toporny, przez wzgląd na narrację, tak perfekcyjnie pasującą do czasów, w jakich dzieje się ta historia, że pochłonięta zachwytem nad słowami, kompletnie zagubiłam się w treści...
Trzeba przywyknąć do stylu tak kwiecistego i nabombowanego, jak ozdoby na barokowych meblach.
Potem albo autor luzuje, albo moja percepcja w końcu ulega.
Faktem jest, że opowieść, rodem iście z Sherlocka H., belle epoque, pełnej brudu, choroby, zbrodni, biedy i syfu wciąga dość intensywnie.
Nie jest tak perfekcyjna, jak Alienista, ale trzyma klasę i styl. Atmosfera w pełni oddana została, choć kaliber powieści mniejszy, taki urban belle epoque :)
Napaliłam się bardziej, niż na to zasługuje okładka i opis. Bo sztuką jest napisać coś tak dobrze, żeby nie było za dobrze.
Ale uczciwa 7 jest, nie tak bardzo za całą intrygę kryminalną, ale za obraz nędzy i rozpaczy oraz usilne dążenie do ulepszania ludzkiej egzystencji i wytrwałość w leczeniu, nawet za cenę wszelką...
MOJA OCENA: 7/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
Edynburg, 1847. Miasto medycyny, mamony i morderstw.
Na Starym Mieście giną młode kobiety, które spotyka makabryczna śmierć. Na drugim krańcu miasta student medycyny Will Raven rozpoczyna asystenturę u znanego i błyskotliwego doktora Simpsona.
Pacjenci Simpsona wywodzą się z najbogatszych i najuboższych kręgów podzielonego miasta. Dom lekarza jest nietypowy, odwiedzają go luminarze i prowadzi się tam śmiałe eksperymenty z nowej dziedziny medycznej, jaką jest anestezja. W domu tym Raven poznaje Sarę Fisher, pokojówkę i pielęgniarkę obdarzoną intuicją, która uniemożliwia jej przychylne traktowanie przybysza. Sara jest równie inteligentna jak Raven, ale nie cieszy się takimi jak on przywilejami i nie może studiować medycyny.
Każde z nich ma własne powody, by przyjrzeć się dokładniej podejrzanym zgonom w mieście, więc chcąc nie chcąc, zagłębiają się razem w mroczny półświatek Edynburga. Będą musieli pokonać dzielące ich różnice, aby wydostać się stamtąd żywi.
„Prawdziwy obraz wiktoriańskiego Edynburga, miasta wypełnionego cierpieniem”.
– Val McDermid
„Nie sposób się oderwać aż do ostatniej strony”.
.jpg)