Piąty kier Dan Simmons

"Odkryłem, panie James [...] że nie jestem realnym człowiekiem. Jestem... jak sformułowałby to pisarz taki jak pan? Jestem... o czym niezbicie świadczą pewne dowody... konstruktem literackim. Tworem jakiegoś umazanego atramentem pisarzyny. Postacią fikcyjną."

Trzeba przyznać jedno: jest to chyba najbardziej zabawna powieść autora. Ale skłamałabym, gdybym napisała, że czytała się sama... Tak mnie zmęczyła ta historia, że nie mam siły napisać recenzji... Mam wrażenie, że niektóre dzieła autor pisał, żeby zabić czas ;-) swój i czytelnika. Fenomen polega na tym, że nie dało się tego jednak odłożyć. 

Dlaczego?

Nie wiem.

Walory tego mega dłuuugiego historycznego lekko rozgotowanego makaronu słowotwórczego docenią bardziej miłośnicy przygód Sherlocka Holmesa i mega miłośnicy twórczości Agatki Christie.

Trzeba przyznać - wydanie solidnie, ładnie pachnące, z białym papierem w środeczku.

MOJA OCENA: 6/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

NIEDOSTĘPNY

***

Kilka tygodni przed Wystawą Światową w Chicago w 1893 roku spotykają się przeżywający kryzys twórczy Henry James oraz Sherlock Holmes, który sfingował swą śmierć w wodospadzie Reichenbach, gdy doszedł do wniosku, że nie jest rzeczywistą postacią. Ta nietypowa para usiłuje rozwikłać zagadkę śmierci Clover Adams – żony historyka Henry’ego Adamsa, potomka aż dwóch prezydentów USA, a zarazem przyjaciela Jamesa. Fakt, że Holmes jest przekonany o swojej fikcyjności, poważnie komplikuje śledztwo, któremu w dodatku towarzyszy złowrogie nazwisko Moriarty. Banalna z pozoru sprawa samobójstwa prowadzi bohaterów na trop międzynarodowego spisku.

„Piąty Kier” to kolejna po „Droodzie” powieść, którą Dan Simmons („Terror”, „Abominacja”, „Pieśń bogini Kali”, „Dzieci nocy”) składa hołd klasykom literatury wiktoriańskiej. Napisana z dbałością o realia historyczne, pełna zapadających w pamięć postaci drugoplanowych, spisków, intryg i sekretów, zachwyca stylem i niewymuszonym humorem.

AUTOR