Rebeka Daphne du Maurier
"Śniło mi się tej nocy, że znowu byłam w Manderley. Wydawało mi się, że stoję przed bramą z kutego żelaza prowadzącą do alei wjazdowej, nie mogę jednak wejść, gdyż brama jest zamknięta. Wisi na niej łańcuch z kłódką. We śnie zawołałam dozorcę, ale nikt się nie odezwał, a gdy zajrzałam przez zardzewiałe sztachety, zobaczyłam, że domek dozorcy jest niezamieszkany. Z komina nie unosił się dym, małe okienka ziały pustką."
Przerewelacyjna gotycka iście powieść, ikona klasycznej powieści z podskórnym niepokojem!
Nie wiem, czy jest ktoś, kto jeszcze tego nie czytał - zazdroszę takiej osoby niesamowitej przygody!
Ekranizacji jest kilka, ale wrzucam tą najnowaszą, jeszcze nie widziałam, ale zamierzam!
Polecam też niesamowitą powieść Moja kuzynka Rachela i także ekranizację - rewelacja!
Skrócik.
Powieść jest napisana w pierwszej osobie przez tajemniczą narratorkę, która wspomina czasy, kiedy pracowała jako młoda dama do towarzystwa w domu bogatej amerykanki, pani van Hopper.
W Monte Carlo poznała Maxima de Wintera i poślubiła go po krótkiej znajomości. Wkrótce nowożeńcy wyjechali do angielskiej posiadłości de Wintera, Manderley.
I tu się dopiero zaczyna!
Nowa, młoda, nieśmiała pani domu jest zafascynowana, ale też przerażona posiadłością, jej przepychem. Ale najbardziej jest przytłoczona wspomnieniami poprzedniej pani domu, Rebeki, która zginęła w wypadku na morzu.
Te wspomnienia są tak silne, że czuć ducha byłej żony pana domu na każdym kroku.
Podsyca je szczególnie bezwzględnie gospodyni, pani Danvers, która uwielbiała zmarłą panią de Winter.
POLECAM!
MOJA OCENA: 9/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
.jpg)