"... zaraz miała się przekonać, że od tej pory nic w jej życiu nie będzie oczywiste."

Bardzo duży plus za rewelacyjny humor w tej jakże creepy kryminalnej historii!
Pośmiałam się nie raz, nie dwa, nie pięć:)

Świetna opowieść, której bohaterem jest zbiorowość - inaczej nie napiszę, ponieważ każda postać jest mega barwna i wyrazista - nawet wyblakłe duchy!

Polecam bardzo, nie tylko dzieciakom. To jedna z tych opowieści, która nie uznaje ram wiekowych.

Seria zawiera tomy:

"Widma z ulicy Wydmowej",
"Ciocia Rose i złote żołędzie",
"Buba córka Belzebuba".

MOJA OCENA: 8/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

***
Widma z ulicy Wydmowej

Zawartość: duchy, lochy, chłopak, dziewczyna, koty, gangsterzy, zakochany motocyklista i winda do grobowca.

Sposób użycia: najlepiej czytać przed snem; przechowywać pod poduszką, razem z latarką (na wypadek, gdyby COŚ pojawiło się za oknem albo na suficie).

Gwarantowany skutek: zainteresowanie historią swojej miejscowości i historią w ogóle.

Skutek uboczny: apetyt na dalszy ciąg Upiornych Przygód Koszmariusza i Horroraty.

Ciocia Rose i złote żołędzie

Zagubione klejnoty, prowincjonalne muzeum pełne skarbów, tajemnicze zacieki na suficie, szkatułka zmarłego przed laty hrabiego Wyrwidębskiego, cwałujący szkielet konia z ognistą grzywą, kamienny grobowiec w kształcie piramidy – oj nie, Koszmariusz i Horrorata nie będą się nudzić! A gdy jeszcze nasi odkrywcy tajemnic zrozumieją, że muszą mieć na oku dwie starsze – ale za to bardzo przebiegłe! – panie, to ich życie dopiero wtedy stanie się straszliwie, upiornie wręcz ciężkie!

Buba córka Belzebuba

Kim jest tytułowa bohaterka trzeciej i ostatniej części Upiornych przygód Koszmariusza i Horroraty – nie zdradzimy. Obiecujemy za to wirujące stoliki, splamiony krwią testament, tajemnicze portrety, zatopione szkielety, kolejne wcielenia doktora Ben Gali i… ostateczne rozwiązanie wszystkich tajemnic rodów Wyrwidębskich, von Knotte’ów i Cebulów. Klejnoty hrabiny Ingeborgi też się w końcu znajdą.