"Ona ma złą aurę, pani Marta. Jakby wisiała nad nią ciemna, burzowa chmura. Moja babcia mówi, że osoby o tak jasnoniebiesie oczach nie być dobry. One należeć do innego świata."
Baju baju, opowiem ci bajeczkę święty Mikołaju... Pitu pitu... Ponownie tylko literki...
To bardziej taka mini powieść. Nie jestem niestety pod jej wrażeniem, najbardziej przez wzgląd na narrację, która była dla mnie jakaś taka pospieszna i slasherowata, jakaś taka bez duszy, czego nie lubię. Dużo literek, informacji i treści, ale bez głębi.
Nie zawsze to, co się zapowiada dobrze, dobrze wychodzi. Klepaninka...
Miało być mrocznie - nie było.
Miało być legendarnie - nie było.
Miało być świątecznie - nie było.
Fani Mastertona i tak na pewno przeczytają.
MOJA OCENA: 5/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
TU
***
Dzieci z Domu Dziecka imienia Świętego Mikołaja wiele już w swoim życiu przeszły. Boleśnie doświadczone przez okrutny los, łakną miłości, ciepła i zrozumienia, a Gwiazdka jest szczególnym okresem, w którym każde z nich czeka na swój mały, wigilijny cud.
Gdy pewnego grudniowego poranka próg domu dziecka przekracza tajemniczy gość, to właśnie jego obecność wydaje się być spełnieniem dziecięcych marzeń, przynosząc im niemal wszystko, czego pragnęły. I choć urok opiekunki Glorii wydaje się być nieodparty, w murach domu jest ktoś sceptycznie nastawiony do nowego wychowawcy. Pewnego dnia tuż przed Bożym Narodzeniem, w domu dziecka zaczyna się ciąg niepokojących wydarzeń, do którego Gloria zdaje się być kluczem. W klaustrofobicznych murach sierocińca narasta panika, która momentami przybiera kształt zbiorowej histerii i nikt już nie wie, co jest prawdą, a co snem.
Zapraszamy w świąteczną, zimową podróż po świecie pełnym niespełnionych marzeń, gdzie najdrobniejszy nawet gest miłości i uwagi potrafi rozpalić płomyk nadziei na lepsze jutro. Czasem jednak nawet mały płomyk może wywołać pożar, od którego może już nie być odwrotu.
