Mniej niż 0 - Mini Recenzje: Latarnicy Emma Stonex/Bez śladu

"Trzech facetów w latarni otoczonej morzem. Nie ma w tym nic szczególnego: trzech mężczyzn i dużo wody. Trzeba szczególnego charakteru, żeby wytrzymać tak długie zamknięcie. Samotność. Izolacja. Monotonia. W promieniu wielu kilometrów nic tylko morze, morze, morze. Zero przyjaciół. Zero kobiet. Jedynie pozostała dwójka, dzień w dzień, bez drogi ucieczki - to może doprowadzić do obłędu."

Parę razy odkładałam Latarników, przez wzgląd na statyczny i nudny początek, aż tu pewnoego mglistego popołudnia... poszło.

Tempo akcji nie jest tu atutem, to fakt. Ale jest klimat, jest tajemnica, jest kilku narratorów, opowiadających swoją własną historię.

1972 rok: wszyscy trzej latarnicy z Maiden House zniknęli. Oba zegary w latarni zatrzymały się o 8:45. Stół jest zastawiony na posiłek dla dwóch, a nie dla trzech osób. Wpisy w dzienniku latarni mówią o burzy, nie odnotowanej nigdzie indziej. Wieża latarni jest zaryglowana od wewnątrz...

Czy tajemnica zostaje wyjaśniona?

To tylko luźna interpretacja historii, która tak naprawdę na zawsze pozostanie nieodkryta.

Do czytania w pełnym skupieniu wieczorową porą.

MOJA OCENA: 7/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

***

Podobno nigdy nie odkryjemy, co się z nimi stało. Podobno morze strzeże swych tajemnic…

Kornwalia, rok 1972. Trzech mężczyzn znika z latarni morskiej odległej o mile od brzegu. Drzwi wejściowe są zamknięte od wewnątrz, a zegary zatrzymały się o godzinie 8:45. Dziennik jednego z nich opisuje potężną burzę, ale przez cały tydzień na niebie nie pojawiła się ani jedna chmura.

Co tak naprawdę się tam wydarzyło?

Dwadzieścia lat później wdowy po zaginionych wciąż nie mogą pogodzić się ze stratą. Helen, Jenny i Michelle oddaliły się od siebie. Ale wszystko zmienia się, kiedy kontaktuje się z nimi młody dziennikarzy, który próbuje rozwikłać zagadkę. Prawda może wyjść na jaw dopiero w konfrontacji z najgłębiej skrywanymi lękami…

Latarnicy to odurzająca i trzymająca w napięciu historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Nadzwyczajna i literacka opowieść o miłości i żalu oraz próbie zrozumienia, jak strach potrafi zatrzeć granice między rzeczywistością a wyobrażeniem.