Cokolwiek zechcesz John Everson
"Wejdź do środka i zgrzesz."
Pięć intensywnych opowieści przetłumaczonych specjalnie dla Polski!
No dobra, będąc szczerą, podchodziłam do tego zbiorku jak do jeża - nie cierpię ekstremy. Nie znoszę. Ale sobie myślę: zerknę jednym okiem, z sentymentu (kiedyś za czasów młodości lubiłam opowieści Eversona).
No i zerknęłam.
I tak oto kroczek po kroczku wkroczyłam do środka.
Czy zgrzeszyłam?
Ano.
Ciekawością.
Ekstrema jest, ale nie jest obleśna i obsceniczna, jak to jest u Ketchuma czasami. Ale generalnie przecież można spokojnie ominąć te niesmaczne fragmenty, sama opowieść na tym nie straci za dużo, uważam.
Opowiadania mają swój klimat, całkiem niezły, chwilami rewelacyjny wręcz. Jeśli odrzucić niektóre naprawdę krwawe fragmenty, lektura jest dobra!
Spisik
Zagon ciał - to taki klimacik Ukrytego wymiaru troszkę, bez wątku space opery, ze świetnym zakończeniem i lekką narracją, pomimo makabrycznych dość scen.
"Otwierający książkę Zagon Ciał był dla mnie bardzo przyjemną, pisarską przygodą. Kiedy wydałem NightWhere, wielu czytelników prosiło mnie o napisanie sequela. I choć dość długo bawiłem się tym pomysłem, jak dotąd go nie zrealizowałem. Ale... kilka lat temu wpadłem na pomysł osobnej historii, rozgrywającej się w świecie NightWhere, tylko że eksplorującej go w nieco inny sposób – z perspektywy prywatnego detektywa wyciągniętego z kryminału noir."
Porażka - taka troszkę hardcore'owa wersja Dziecka Rosemary, połączona z elementami czarnej magii.
"Porażkę napisałem dwanaście lat temu, kiedy Necro puszczało na rynek serię broszurowych publikacji, zawierających teksty dwóch autorów. Ponieważ uwielbiam pisarzy, z którymi pracowali (Edward Lee, Charlee Jacob, Mehitobel Wilson, Jeffrey Thomas) i pragnąłem wziąć udział w tym projekcie, wpadłem na pomysł napisania mrocznej historii z motywem magii seksualnej, w której każda postać będzie naznaczona w jakiś sposób piętnem klęski. Chciałem napisać ją w stylu noir, była to też prawdopodobnie moja pierwsza próba, by stworzyć opowieść prowadzoną nader specyficznym głosem narratora."
Fiołkowa Laguna - a to dopiero był odjazd! Najlepsza nowela w tym zbiorku, jak dla mnie! Wyspa, czwórka przyjaciół, założenie: miło i przyjemnie. Niestety... Rewelacja!!!
"Swego czasu napisałem konspekt potencjalnego horroru s-f o genetycznie zmodyfikowanych pająkach [...] Nie miałem pojęcia, czy kiedykolwiek dostanę zielone światło na powieść o pająkach, więc zdecydowałem się ocalić w jakimś stopniu swój pomysł, pisząc prolog do zaplanowanej wcześniej powieści, tyle że jako osobne opowiadanie. Rezultatem była Fiołkowa Laguna, która pierwotnie ukazała się dzięki Delirium Books."
Cokolwiek zechcesz - od razu w pewnym momencie skojarzył mi się rewelacyjny i psychodeliczny film Uwięziona Helena. Bardzo dobre, choć też nieco bardzo chore opowiadanie o ludzkich żądzach.
"...bardzo chciałem przygotować coś ekstra mocnego – coś zawierającego te same elementy perwersji i obsesji[...] Rozważałem najmroczniejsze ludzkie perwersje, które mogą dać i ekstremalną satysfakcję, jak i przynieść zgubę ludziom, którzy im hołdują."
Ku pamięci - chyba najsłabsze opowiadanie, nie zrobiło na mnie wrażenia.
"Dla tej historii, ujmującej temat prostytucji w bardzo intelektualny sposób, zawsze miałem szczególnie dużo sympatii... i teraz bardzo się cieszę, że zapozna się z nią kolejne gro-no czytelników."
Polecam całość
MOJA OCENA: 7/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
.jpg)