"Przetrwanie gatunku usprawiedliwia śmierć jednostek."
Jeśli miałabym podsumować jednym zdaniem tą opowieść, nie miałabym z tym problemu.
Jest to opowieść o kłamstwie.
I tyle wystarczy, bo chyba nikt nie lubi spojlerów, choć sporo ich w opisie...
Na pierwszy i bardzo krótki rzut oka wydawało mi się, że wchodzę w klimaty Władcy Much. Jednakże potem definitywne i ostateczne skojarzenie pozostało dość długo przy PRZEREWELACYJNEJ, mega wyrąbanej serii Otchłań /Escape From Furnace/, niestety w Polsce dostępnej wieki temu w postaci pierwszego tomu... Resztę można doczytać w oryginale, ciężko, ale warto!
Tu nie jest tak przerewelacyjnie, ale na plus ciekawe analizy ludzkiego umysłu w pewnych bardzo specyficznych warunkach, mroczny klimacik post apo i dość długo utrzymana tajemnica całości, raczej nie do odgadnięcia, przynajmniej w części pierwszej.
Druga część już się zapowiedziała, więc chyba będę czekać, żeby poznać losy szczególnie jednej pary bohaterów.
Jest to pierwsza powieść autora, którą doczytałam do końca, co już uważam za polecajkę.
MOJA OCENA: 6/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
TU
***
Wyobraź sobie, że większość każdego dnia spędzasz w szkole, gdzie uczysz się o świecie, którego już nie ma. Potem zaczepiasz swój łańcuch o poręcz dziurlicy, którą idziesz w ciszy do domu. Po drodze możesz zajść do sklepu, by przekazać ekspedientce listę zakupów od mamy, i chociaż nie wszystko dostaniesz, to uda się wam coś razem z tego ugotować. Przed snem pomodlisz się do Kul, ale uważaj na nie, bo kiedy przybędą do miasteczka, zginiesz. Rozmowy prowadź tylko w budynkach, zawsze krótkie, rzeczowe, pamiętając, że milczenie jest złotem, a mowa błotem.
A szkołę skończysz dopiero w dziesiątej klasie. Wieczorem pożegnasz się z rodzeństwem i z mamą, pójdziesz do łóżka, by rano obudzić się w piwnicy, o której nie powiedziano nigdy nic konkretnego. Zastanawiałeś się nawet wcześniej, czy to nie są odległe kraje, pełne jedzenia i picia, albo tunele ryte głęboko pod miasteczkiem, daleko od wroga i Kul.
Teraz już wiesz, że piwnica jest tylko piwnicą, a ty masz szesnaście lat i obudziłeś się w klatce. Rozglądasz się – klatek jest więcej, po trzy na każdy z piwnicznych zaułków. Ktoś do ciebie macha, ktoś miga, a ktoś jęczy przez sen. Oddychasz z lekką ulgą, bo przynajmniej wylądowałeś w tym piekle razem z kolegami i koleżankami z klasy.
I z inspektorium, czyli strażnikiem, opiekunem i katem, który poczucie humoru zastąpił poczuciem obowiązku.
Ta powieść, odkrywająca tajemnice postapokaliptycznego świata, to historia o dorastaniu, opowiedziana w niezwykle pokręcony sposób.
