Żerowisko Igor Adamczyk

"Nazywają to "Żerowiskiem." Taka potoczna nazwa, nie znajdziesz jej w słowniku. Ludzie tu żyją w brudzie, chorobach i przemocy. Rozsądni wyjechali, gdy zaczęły się problemy, a reszta została z nadzieją, że może kiedyś będzie lepiej."

Kolejna powieść z naprawdę mega potencjałem. Klimacik początkowy troszkę jak z Worka kości Stephena Kinga i Silent Hill. Niestety (dla mnie), potem zmienia się to troszkę w jednoosobową Teksańską masakrę piłą mechaniczną (prawie...). Za dużo moim zdaniem niepotrzebnych zupełnie kwiatków na zakrwawionej łące... A mogło być bardziej nastrojowo i mrocznie, a nie dosłownie i krwawo. Ta dosłowność i krwistość stekowa zabiła skutecznie dość sporo niedopowiedzianej grozy i tajemnicy w tej opowieści.

No cóż.

Wielki plus za końcówkę 😎

W generalnym rozliczeniu - jest to coś na pewno interesującego, z potencjałem na prawdziwy horror, który może następnym razem narodzi się w głowie autora, bez psujących wiele (ponownie moim zdaniem) slasherowatych wątków. 

MOJA OCENA: 6/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

TU

***

Rok 2035. Edward Emler, emerytowany policjant, budzi się po dwunastu latach śpiączki. Gdy okazuje się, że został sam, przeprowadza się do Poronina. Powoli

odkrywa, jakie zło czyha w jego pobliżu, i wkracza w nowy, ogarnięty cyfryzacją świat, w którym nie potrafi się odnaleźć.

W jego życiu istotną rolę zaczyna odgrywać małe miasteczko, stające się miejscem zamieszkiwanym przez złodziei, narkomanów i morderców… W

szczególności tego najbrutalniejszego, polującego na dzieci. Kiedy zabójca znów atakuje, w Edwardzie ożywają stare instynkty.

Poczucie obowiązku pcha go do konfrontacji ze złem skrywanym za ludzką twarzą. Czarę goryczy przelewa odkrycie, że śmierć jego żony nie była przypadkowa. Do jakich czynów się posunie, aby poznać prawdę o niej i o tajemniczym zbrodniarzu, walczącym z nowym porządkiem świata?