Gość z koszmaru J.H. Markert
"Strachy na wróble mają straszyć. Taka ich rola."
O czym tak naprawdę jest ta opowieść?
Na pewno nie o strachu na wróble bajki o Dorotce z Krainy Oz. Tak naprawdę jest to opowieść o Gościu z Koszmaru, który: "zakradał się nocą do pokojów dzieci i zasiewał w ich głowach złe sny. Szeptał im do ucha, a jego słowa stawały się nasionami."
Troszeczkę tutaj znalazłam Mrocznej połowy Kinga, troszeczkę Bezsenności Kinga, troszeczkę Pana Mercedesa także Kinga. Było też bardzo dużo grozy, urban tales, tajemniczości, napięcia, zwrotów akcji, ale przede wszystkim - stara dobra szkoła pisania horrorów, nie zepsutych żadnymi niepotrzebnymi slasherami, miałkościami, miękkościami - jest uczciwie, strasznie i klimatycznie! A sam pomysł rezydencji Blackwood, znajdującej się w samym środku marowego lasu, jego właściciela, creepy lekarza od dziecięcych koszmarów oraz motyw dziwnych ksiąg, których nie można używać bez przestrzegania ostrych zasad - rewelka.
Jedynym minusem jest troszeczkę chaotyczna narracja która rozmywa chwilami uwagę ale po pewnym czasie można się do niej przyzwyczaić.
Czy można uwięzić koszmary?
A czy można je uwolnić?
Specjalnie?
MOJA OCENA: 7/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
Na szczycie wzgórza w okolicy miasteczka New Haven, wśród dziwacznie i niepokojąco powykrzywianych sosen wznosi się rezydencja Blackwood. Jej spadkobierca, odnoszący sukcesy pisarz Ben Bookman kończy pracę nad zapowiadającym się na bestseller horrorem Strach na wróble. Radość tworzenia znika, gdy fikcja literacka nagle zaczyna mieszać się z rzeczywistością. W okolicy dochodzi do makabrycznego zabójstwa rodziny Petersonów. Przebieg zbrodni zaczerpnięto z książki, która... nie miała jeszcze premiery. Podczas gdy Bookman traci pamięć, w bestialski sposób zamordowani zostają kolejni ludzie. Trwa wyścig z czasem. Detektywi Mills i Samanta robią wszystko, aby historia nie osiągnęła przerażającej kulminacji opisanej w książce. Czy granice między fikcją a prawdą oraz człowiekiem a bestią mogą być niewidzialne?
