Dziewczyna z wyspy zapachów Erica Bauermeister

"Zapachy są jak deszcz albo ptaki. Znikają i wracją. Opowiadają własne historie, mówią, kiedy jest odpływ, kiedy ugotowała się owsianka albo zaczynją kwitnąć jabłonie. Nigdy nie są trwałe."

Jak to dobrze czasami zrobić sobie taką małą odskocznię od tego, co zawsze.

Powieść piękna, subtelna, pełna niepokoju i nadziei, zapachów życia - oniryczna eteryczna, baśniowa. Do pewnego momentu.

Potem już robi się nieco za zwyczajnie (dla mnie), ale i tak w rezultacie wychodzi z tego całkiem niezła, spokojna, obyczajowa, urokliwa opowieść.

Idealny scenariusz na piękną ekranizację.

MOJA OCENA: 7/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

TU

***

Jej piękno było surowe zabijało z taką samą łatwością, co zachwycało.

Wzruszająca, klimatyczna powieść o magii dzieciństwa, utracie i odnalezieniu rodziny, o tym, jak aromaty wywołują wspomnienia mogące kształtować życie.

Emmeline mieszka na odludnej wyspie z ojcem, który uczy ją poznawać zmysłami świat natury. Nie wyjaśnia pochodzenia maszyny wytwarzającej tajemnicze zapachy przechowywane w szklanych buteleczkach w szufladkach na ścianach domu. Dziewczyna rośnie, jej ciekawość również. Pewnego dnia nieprzewidziane wypadki rzucają ją w prawdziwy świat, którym rządzą miłość, zdrada, ambicja i zemsta. Emmeline musi zrozumieć przeszłość i odkryć sekrety swojego pochodzenia. W czasie tych poszukiwań przekracza granice własnej wyobraźni i na nowo poznaje własne serce.

Dziewczyna z wyspy zapachów, urzekająca i nasycona emocjami, analizuje prowokacyjne piękno aromatów mogących ujawniać ukryte prawdy, prowadzić nas do osób, których szukamy, a nawet pomóc odnaleźć drogę do domu.