Annabelle Lina Bengtsdotter

Nie oceniam, bo nie doczytałam...
Mam chyba problem z pisarzami tej narodowości...

MOJA OCENA: -

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

Tej nocy

Mgła rozpostarła się nad łąkami, a świerszcze grały na skraju rowu. Polną drogą, zataczając się, szła dziewczyna. Między nogami czuła pulsowanie, coś z niej wypływało. Pomyślała, że powinna zapłakać, ale łzy nie nadchodziły.

Która mogła być godzina? Jedenasta? Dwunasta? Dziewczyna wyjęła telefon z torebki. Dochodziło wpół do pierwszej. Mama będzie wściekła. Spotkają się w drzwiach, mama potrząśnie nią i wrzaśnie: „Gdzieś ty była?!”, a potem zobaczy zadrapania i krew, podartą sukienkę. Jak to wyjaśnić?

Pochłonięta własnymi myślami, nie zauważyła tego człowieka, aż dzieliły ich już tylko metry. Najpierw krzyknęła, ale kiedy dostrzegła twarz, odetchnęła z ulgą.

– To tylko ty – wymamrotała. – Prawie umarłam ze strachu.

1

Na początku czerwca noce nigdy nie były całkiem ciemne. Fredrik Roos siedział w samochodzie i patrzył przez okno na łąki zasnute mgłą. Wiedział, że Annabelle skracała sobie przez nie drogę, wydeptała własne ścieżki w wysokiej trawie. Nora oczywiście zabroniła jej chodzić tamtędy w nocy, ale Fredrik wiedział, że Annabelle i tak to robiła, i w sumie ją rozumiał. Zważając na obsesję Nory na punkcie punktualności, każda minuta była cenna. Miał nadzieję, że wkrótce ujrzy swoją córkę idącą przez pola, zobaczy ją w błękitnej cienkiej sukience, której brakowało w szafie Nory. Nora zrobiła karczemną awanturę, kiedy to odkryła. Przez chwilę myślał o swojej żonie, jej wybuchowym temperamencie i strachu. Zawsze była niestabilna emocjonalnie i lękliwa. Kiedy się poznali, fascynowało go to. Tworzyła przerażające scenariusze z najzwyklejszych, codziennych wydarzeń. Z biegiem lat fascynację zastąpiła irytacja. Ale teraz, kiedy siedział w samochodzie po raz kolejny wysłany przez Norę, żeby przywieźć Annabelle do domu, poczuł, że zaczyna mieć dość.

„Nie można chronić dzieci przed wszystkim”, mawiał, choć wiedział, że nic bardziej jej nie denerwowało. To, że nie można ich przed wszystkim ochronić, to żaden argument przeciw temu, żeby chronić je, przed czym się da. Problem w tym, że nie byli zgodni co do tego, gdzie biegnie granica. Zdaniem Fredrika Annabelle mogła sama wracać od przyjaciół, nawet w środku nocy. I nie podobało mu się, że musiała dzwonić, by powiedzieć, dokąd idzie, jeśli zmieniła plany. Kiedy sam był w jej wieku, mógł chodzić, gdzie chciał i kiedy chciał. Chyba dostałby szału, gdyby ktoś próbował go kontrolować, tak jak Nora kontrolowała Annabelle. Nic dziwnego, że dziewczyna zaczęła łamać narzucone jej zasady. „Problemem nie była zbyt duża swoboda – pomyślał Fredrik – ale raczej mania kontroli u Nory” (...)

***

Pewnej ciepłej, letniej nocy siedemnastoletnia Annabelle znika z małej miejscowości Gullspang na granicy Västergötlandu i Värmlandu. Jej rodzice szaleją z niepokoju, miejscowa policja jest bezradna, a Missing people prowadzi bezskuteczne poszukiwania. Inspektor Charlie Lager i jej kolega zostają skierowani do tej sprawy. Charlie jest dochodzeniowcem w Narodowym Departamencie Operacyjnym, zdolną policjantką, która w pracy odnalazła rutynę, tak potrzebną jej chaotycznej duszy. To dla niej podróż w przeszłość. Musi powrócić do miejsca, które opuściła w wieku czternastu lat, do przeszłości i dzieciństwa, od których ze wszystkich sił próbowała uciec.

Cykl: Inspektor Charlie Lager (tom 1)

KLIKNIJ ZDJĘCIE 

ZGARNIJ EBOOKA Z