Człowiek, który znał mowę węży Andrus Kivirähk
"Dziwne, że mowa węży została zapomniana, a wiara w duchy lasu pozostała. Głupota okazała się silniejsza od mądrości. Jest uparta jak korzenie drzew, które biorą w swoje władanie dawne ludzkie drogi. Las się rozrasta, ludzi w wiosce przybywa - a ja jestem ostatnim, który pamięta wężowe słowa."
Zaskakując rewelacyjna opowieść z pogranicza mitologii, legend średniowiecznej Estonii, pierwotnej magii.
Chwilami bardzo zabawna.
Są małpoludy, gigantyczna wesz, królewski ród żmij, miłosne niedźwiedzie, z którymi kobiety biorą ślub - tak, tak - legenda o kwiecie paproci, kluczu, strażnikach i Północnym Gadzie, ludziach o wężowych kłach jadowych.
Skrócik.
Historia przedstawia życie Leemeta, mieszkańca pradawnego lasu, którego wujek Voortele uczy mowy języka węży, co jest wymierającą umiejętnością, przekazywaną niegdyś z pokolenia na pokolenie wśrod mieszkańców lasu.
Leemet przeniósł się wraz z matką i siostrą Salme do lasu po śmierci ojca, z którym cała rodzina mieszkała w wiosce. Robią dokładnie odwrotnie, niż wszyscy inni ludzie, którzy z lasów przenoszą się do wsi i miast, przyjmują chrześcijańskie imiona i uczą się uprawiać rośliny, wypiekać chleb, zasiewać. Pomału zapominają, jak używać języka węży. Języka, który pomagał w przetrwaniu w lesie, ponieważ skłaniał do posłuszeństwa wszystkie dzikie zwierzęta.
W lesie zostaje garstka, która ostatkiem sił hołduje starym zwyczajom.
"Och, tak wiele jest rzeczy, o których nikt nigdy się już nie dowie."
Polecam bardzo. Samo się czyta. Jest mnóstwo klimatu, narracja świetna!
MOJA OCENA: 8/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
Leśny świat Leemeta się rozpada: przyjaciele i sąsiedzi wyprowadzają się do wioski, aby tam wieść nowe życie podporządkowane pracy na roli i obrządkom chrześcijańskim. Porzucają swoje chaty, obyczaje i umiejętności skuszeni smakiem chleba oraz wynalazkami przywiezionymi przez rycerzy zza morza. Leemet wierzy, że odnajdzie pogrążonego w wiecznym śnie Północnego Gada – jedyną istotę zdolną przywrócić dawny porządek.
Ponadczasowa powieść z Estonii o walce „starego” z „nowym”, niełatwym poszukiwaniu własnej tożsamości i zerwanym przymierzu człowieka z przyrodą.
AUTOR
↓
