Mniej niż 0 - Mini Recenzje: Popiel Witold Jabłoński

"Łatwiej skazić, niż uleczyć, zniszczyć, niż odbudowywać. Mroczne czary najwygodniej zwalczyć czymś jeszcze mroczniejszym."

Nie przepadam za słowiańskimi klimatami, ale to czytało się jak bajkę na dobranoc.
Świetnie zinterpretowana legenda, z soczystymi korzeniami rodzinnymi. Narracja prosta, bez językowych pseudo ozdobników, co zaliczam na plus, bo inaczej ciężko byłoby się przegryźć przez tą historię.
Mnóstwo magii, stworów i potworów, czarowników, rusałek złych i dobrych, miłości, nienawiści i spisków.

Polecam, świetnie się bawiłam.

MOJA OCENA: 8/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

***

Dawno, dawno temu, w czasach, które zaginęły już w pomorcie dziejów, ziemiami naszych przodków wstrząsnął potężny konflikt pomiędzy potomkami króla Anta. Umierający monarcha przekazał władzę swoim synom Lechowi i Krakowi, dzieląc między nich kraj i nakazując wspólną obronę ojcowizny przed najazdem koczowników ze wschodu. Bracia uszanowali wolę ojca i walczyli ramię w ramię, wspierali się w rządach. Założyli własne rody, poślubili wybranki swoich serc i doczekali się potomstwa.

Z upływem lat Lechitów skaził pradawny mrok, który od zarania czasów skrywał się w kniejach otaczających Kruszwicę. Niczym rak począł toczyć ród Lecha, a zwłaszcza królewicza Popiela, który oddał się całkowicie czarnoksięskim praktykom i pojął wiedźmę za żonę.

Wybuchła wojna domowa, brat stanął przeciw bratu, mrok przeciw jasności, zło przeciw dobru…

Poznaj opowieść o naszych przodkach z czasów przed nastaniem mrocznych wieków. Opowieści o honorze, miłości i poświęceniu.