Miasto niesamowitości Hubert Smolarek
"... istnieją na tym świecie rzeczy tak potworne, tak niewyobrażalne, tak dalece wykraczające poza ludzką zdolność pojmowania, że nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego."
Trzy cechy nie z mojej bajki.
Horror. Groza. Mystery.
Jak najbardziej moja bajka.
Debiut. Choć lubię zaglądać w debiuty, to często jest to looknięcie tylko jednym okiem, bo zazwyczaj okazuje się, że wady przewyższają zalety.
Czy tutaj tak było?
Nie.
Opowiadania. Nie znoszę opowiadań, bo zanim się zaczną, już się kończą i pozostawiają duży niedosyt.
Czy w tym przypadku tak było?
Połowicznie.
Polski autor. Mam problem z polskimi autorami i choć mam kilku, a nawet -nastu swoich faworytów, którzy nie biją po oczach typowo polskimi akcentami, to jednak zawsze podchodzę do ich powieści jak do jeża.
Czy tu się zjeżyłam?
Chwilami tak.
Horror.
Opowiadania są bardzo nierówne. Niektóre są dobre. Niektóre są słabe.
A jedno jest przerewelacyjne i zdecydowanie warto zajrzeć do tego zbioru, choćby ze względu na to właśnie! Ono najbardziej zapadło mi w pamięć, choć dwa inne także:)
Cechą wspólną na tak jest klimat i atmosfera, utrzymana w miarę równo.
Cechą wspólną na nie jest specyficzny rodzaj narracji: sztywna nieco, taka jakaś oficjalna, grzeczna i prosta - drażniła mnie, szczególnie na początku, potem jakoś przywykłam.
W sumie to polecam tą lekturę, przede wszystkim na jedną perełkę tu się ukrywającą, z której narodzić mogłaby się wspaniała powieść grozy!
Nie napiszę, o które opowiadanie chodzi, bo generalnie nie spojleruję:)
Spis treści
Najlepszy przyjaciel
Historia kilku znajomości
Pewnego chłopca niezwykłe przygody
Bestia
Trzecia trzydzieści trzy
Toruń Kluczyki
Vilcabamba
W upalną noc
MOJA OCENA: 6/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
NIEDOSTĘPNY
***
Miasto niesamowitości to zbiór opowiadań z pogranicza weird fiction, horroru, fantastyki oraz thrillera, które łączy tytułowe miasto – Toruń. Zawarte w tomie historie zostały oparte w znacznej mierze na lokalnych legendach i tajemnicach, jak również na autentycznych, niewyjaśnionych sprawach sprzed lat. Swoją konwencją nawiązują do dokonań największych mistrzów prozy niesamowitej, takich jak Howard Phillips Lovecraft, Edgar Allan Poe, Stefan Grabiński, Herbert George Wells czy Arthur Conan Doyle.
