Historia wilków Emily Fridlund

"Jaka jest różnica między tym, co myślisz i co robisz?"

Strasznie ciężka w odbiorze była ta opowieść...
7 punktów za klimat, od początku dziwny, pełen poczucia zagrożenia i wrażenia, że coś tu jest nie halo jednak...
Creepy otoczenie. Creepy główna bohaterka. Creepy wszyscy.

Wnioski każdy wysnuje sam, po skończeniu całości, ale one też są zagmatwane.
Przyznam się, że ja nie do końca skumałam końcówkę...

Skrócik.
Czternastoletnia outsiderka, Madeline, wnikliwa i dość dziwaczna dziewucha, uwielbia samotność. Po szkole sama spędza czas w dziczy, na łonie natury. Ma dziwacznych rodziców i całkiem niezłe psiaki:)
Pewnego dnia jej samotna egzystencja zostaje zakłócona przez pojawienie się nowych sąsiadów, którzy wprowadzili się do zacienionej, niewidocznej chaty, po drugiej stronie jeziora. 
Ta rodzina staje się obsesją Madeline.
Dziewczyna obserwuje młodą matkę, Patrę i jej czteroletniego synka, Paula, za pomocą teleskopu. Ojca, dużo starszego od Perty - Leo, widzi tylko raz, mężczyzna zaraz wyjeżdża.
Na obserwacjach się nie kończy.
Przypadkiem, podczas leśnego spaceru, poznają się i Madeline szybko wnika do środka rodziny: jako opiekunka i najlepsza przyjaciółka eterycznej i dziwnej Perty...

I wszystko zaczyna pędzić ku samozagładzie...

Lektura do mocnego główkowania i pełnego skupienia.

Ale także tragiczna i dramatyczna.
Podsumowując: baby są faktycznie okropnie durne czasami...

Nie wiem, czy polecam, bo to wyzwanie.

MOJA OCENA: 7/10

PRZECZYTAJ FRAGMENT!

TU

***

Dorastanie może być trudne i bolesne, zwłaszcza w świecie, który z każdej strony odrzuca młodego człowieka. Co by było, gdyby czternastoletnia Madeline zwana Lindą wychowała się w normalnej rodzinie, dobrze znała swoich rodziców i miała pewność, że jest dla nich najważniejsza na świecie? A gdyby w szkole znalazła bratnią duszę wśród rówieśników i mądrego mentora wśród nauczycieli? Wreszcie, co by było, gdyby do domu po drugiej stronie jeziora wprowadziła się zwykła rodzina?

Odpowiedzi na te wszystkie pytania muszą pozostać nieoczywiste. Rodzice dziewczyny, buntując się przeciw systemowi, wychowywali ją w komunie, lecz nie poświęcili jej wystarczająco dużo uwagi i uczuć. Rówieśnicy w szkole konsekwentnie Lindę odrzucali i dręczyli w nieprzyjemny sposób. Kiedy więc w domu po drugiej stronie jeziora zamieszkali nowi sąsiedzi, którzy od początku okazali jej sympatię i akceptację, Linda poczuła się, jakby od zawsze była jedną z nich. Wkrótce zaczęła opiekować się ich synkiem – czteroletnim Paulem. Gdy dziewczyna zapragnęła utwierdzić się w przekonaniu, że nareszcie znalazła swoje miejsce, okazało się, że musi zmierzyć się z czymś mocno osobliwym, stanąć twarz w twarz z tajemnicą i dokonać wyboru, którego konsekwencje będą dla niej nie do przewidzenia.

Powieść Historia wilków znalazła się w finałowej szóstce Nagrody Bookera 2017, czyli najbardziej prestiżowej nagrody literackiej w Wielkiej Brytanii. Ta z pozoru prosta historia rozwija się w wiele różnych wątków, opisanych oszczędnym, precyzyjnym językiem. To opowieść, która toczy się spokojnym biegiem nizinnej rzeki, niepokojąco wciąga, wytrąca z równowagi i pozostawia w stanie emocjonalnego niedosytu. Czytając ją, dowiesz się, jak na życie dorosłej kobiety wpływają nie do końca świadome wybory, których dokonywała jako odtrącona nastolatka. Wystarczy jeden rok, aby wszystko zmieniło się — nieodwracalnie...