Nie krocz za mną RoseMary
czerwca 10, 2019
7/10
,
demon
,
fakty
,
opętanie
,
polskie
,
religia
,
szatan
,
wspomnienia
"...zainteresowanie okultyzmem prowadzi do zupełnie nieoczekiwanego, niechcianego, czy nawet unikanego kontaktu z szatanem."
Pamiętnik dziewczyny, która (obciążona klątwą pokoleniową) nie chciała być drzwiami.
Opisane w tym pamiętniku zdarzenia przedstawione są w sposób spokojny, analityczny.
I dobrze.
Bo choć autorka wspomina parę razy trochę creepy sytuacje, to jednak całość jest stonowana, dzięki czemu bez strachu można czytać całość.
"W tej książce piszę w możliwie prosty sposób o faktach, a nie o tym, czego się domyślam, czy co ktoś mi później podpowiedział, że mogło mieć miejsce."
Książka jest okraszona ciekawym wstępem i jeszcze ciekawszym posłowiem.
Polecam przeczytać każdemu, a w szczególności osobom, które udzielają się w kręgach religijnych, bądź też spirytualnych.
Wspomnienia utrzymane są w tonacji książek Malachiego, ale bardziej przystępne, z niezłym rysem historycznym.
Czytając, miałam wrażenie, że RoseMary to taka nasza polska Rosemary właśnie... W jej sytuacji, szczególnie w Stanach można się było dopatrzeć prawie identycznych zdarzeń - ona sama zresztą to zauważa.
Przestroga dla ciekawskich, którzy pragną kontaktów z zaświatami.
Polecam bardzo!
MOJA OCENA: 7/10
Pamiętnik dziewczyny, która (obciążona klątwą pokoleniową) nie chciała być drzwiami.
Opisane w tym pamiętniku zdarzenia przedstawione są w sposób spokojny, analityczny.
I dobrze.
Bo choć autorka wspomina parę razy trochę creepy sytuacje, to jednak całość jest stonowana, dzięki czemu bez strachu można czytać całość.
"W tej książce piszę w możliwie prosty sposób o faktach, a nie o tym, czego się domyślam, czy co ktoś mi później podpowiedział, że mogło mieć miejsce."
Książka jest okraszona ciekawym wstępem i jeszcze ciekawszym posłowiem.
Polecam przeczytać każdemu, a w szczególności osobom, które udzielają się w kręgach religijnych, bądź też spirytualnych.
Wspomnienia utrzymane są w tonacji książek Malachiego, ale bardziej przystępne, z niezłym rysem historycznym.
Czytając, miałam wrażenie, że RoseMary to taka nasza polska Rosemary właśnie... W jej sytuacji, szczególnie w Stanach można się było dopatrzeć prawie identycznych zdarzeń - ona sama zresztą to zauważa.
Przestroga dla ciekawskich, którzy pragną kontaktów z zaświatami.
Polecam bardzo!
MOJA OCENA: 7/10
PRZECZYTAJ FRAGMENT!
***
Podróż do Nowego Jorku jest dla RoseMary ostatnią szansą na spotkanie z ciężko chorym ojcem. Dlaczego w pięknym domu elitarnej dzielnicy Upper East Side wszyscy nieznajomi są dla niej tacy mili? Kim jest opiekująca się nią, dziwna starsza pani? I skąd się wziął czarny demon w samym środku Central Parku? Ta historia wydarzyła się naprawdę. RoseMary jest – czy raczej była – medium. Z dziada-pradziada odziedziczone zdolności przekazała jej mama. Grunt, to się nimi nie przejmować – radzono dziewczynie. Ale czy ignorowanie duchów jest możliwe? Niniejsza historia, spisana na prośbę spowiednika, jest pierwszym na świecie tak obszernym świadectwem osoby egzorcyzmowanej z dziedzictwa okultyzmu. Znajdziesz w niej niezwykłą opowieść dziewczyny o jej rodzie do trzech pokoleń wstecz, a także komentarz eksperta, analizę kilku podobnych przypadków oraz posłowie salezjanina, który w swojej codziennej pracy spotyka się ze skutkami okultyzmu.
